Dit artikel is een buitengewone in deze reeks. Het gaat over gemeenschapskracht en verbinding, maar bovenal gaat het over kracht van mensen die op de vlucht zijn voor oorlog. Kracht om zo goed en kwaad als het gaat je te verbinden met anderen. In een land, waar je weliswaar met open armen ontvangen wordt, maar waar je enkel bent omdat de veiligheid in je eigen land ver te zoeken is.
Hoe fijn het is dan dat er mensen zijn, die je met liefde opvangen. Zlata en Halyna uit Oekraïne zijn dankbaar dat ze in de Bloemenkamp in Gorssel terecht kwamen. Bij binnenkomst in haar appartement voelde Zlata dat mensen -die haar niet eens kenden- haar warm begroetten. Dat zag ze terug in kleine dingen… van de kopjes en servetten tot de geelblauwe handdoekjes in de keuken.
Hoe fijn het is dan dat er mensen zijn, die je met liefde opvangen. Zlata en Halyna uit Oekraïne zijn dankbaar dat ze in de Bloemenkamp in Gorssel terecht kwamen. Bij binnenkomst in haar appartement voelde Zlata dat mensen -die haar niet eens kenden- haar warm begroetten. Dat zag ze terug in kleine dingen… van de kopjes en servetten tot de geelblauwe handdoekjes in de keuken.
Huisraad, kleding en liefde
Gerben Algra kwam kort na het uitbreken van de oorlog met vijf dorpsgenoten bijeen. Ze wilden wat doen voor deze mensen op de vlucht. Zes weken later waren 130 vrijwilligers uit Eefde, Epse, Gorssel en Joppe de komst van de Oekraïners aan het voorbereiden. Er werkten teams aan Welkom en Wegwijs, Kleding, Huisraad, Taalles en Trauma-opvang. Het plan was om van de Bloemenkamp -een leegstaand appartementencomplex- een opvanglocatie te maken. Gemeente Lochem, overrompeld door alle hartverwarmende hulp van onderop, omarmde het plan. In korte tijd werden 37 appartementen opgeknapt en ingericht met spullen uit de hele regio.Taal verbindt
Druppelsgewijs vulde de Bloemenkamp zich. Halyna (70) en haar man kwamen in juli. Zlata volgde in oktober met zoon, dochter en 90-jarige moeder. De aandacht van de vrijwilligers verschoof naar daadwerkelijke opvang. Sindsdien geeft Tseard met 20 anderen wekelijks taalles op locatie Vullerschool en Bloemenkamp. Met de neus in de boeken maakten Zlata (muziekdocente)- en Halyna (econoom) zich de taal eigen. Op donderdags ontvangen Peter en ‘team Praathuis’ hen in de Bloemenkamp en oefenen ze 1 op 1 gesprekken. Vaak onder het genot van huisgemaakt Oekraïens gebak.Wat heb je nodig?
Een vraag die aan de nieuwe inwoners gesteld werd. Zlata wilde buitenschoolse activiteiten voor de kinderen organiseren en kreeg een klein startbudget. Ondertussen zijn deze activiteiten zelfvoorzienend, door samen met de kinderen de werkstukken te verkopen. Halyna maakt en verkoopt Oekraïense Motanka-poppen, die symbool staan voor voorspoed, goedheid en hoop. De bescheiden opbrengst gaat naar de aanschaf van nieuwe materialen en naar het fonds ‘Kom levend terug’.Weer verhuizen
Binnenkort wordt de Bloemkamp ontmanteld en staan Halyna en Zlata weer voor een verhuizing. Ze betrekken een flexwoning in Gorssel, waar ze tien jaar mogen wonen. Hopelijk is dat niet nodig…….maar zolang ze wél in Gorssel wonen, staan Gerben, Peter, Tseard en alle vrijwilligers voor hen klaar.Ook het Praathuis gaat door. De protestante kerk zet hiervoor haar deuren open en is de volgende plek voor verbinding, warmte en medemenselijkheid.
Op de foto vlnr Zlata, Tseard, Peter, Gerben en Halyna in het Praathuis